Arco 2018 – porady praktyczne | Fibaki w podróży

This post is part of a series called Arco 2018

PORADY PRAKTYCZNE:

Dojazd: 1,400 km w jedną stronę własnym transportem. SUV palił średnio ok. 8,5 l na 100 km przy prędkości 135 km / h. Całkowity koszt benzyny oraz kosztów autostrad, winiet i tuneli to 1,500 PLN. Optymalna trasa to wg nas: Warszawa – Zgorzelec – Monachium – Innsbruck – Trydent – Arco, przy czym należy monitorować ruch i na bieżąco reagować. W ten sposób, jadąc w stronę Arco, ominęliśmy gigantyczne korki w okolicy Innsbrucka, mając przy tym okazję przejechać przez malownicze, górskie miasteczka w Austrii.

Noclegi: skorzystaliśmy z oferty La Poarta del Cuore Residence

Tydzień w dwupokojowym apartamencie to wydatek 700 EUR (dla 4 osób). Do tego dochodzą opłaty klimatyczne.

Bardzo czyste pokoje, dobrze wyposażone, choć czajnika nie dostaliśmy nawet na życzenie.

Przemiła obsługa chętna do pomocy i wspierająca mnie w używaniu koślawego włoskiego 🙂

Wyżywienie: śniadania we własnym zakresie z prowiantu kupowanego w lokalnym Coop czy Lidlu. Kolacje w rozmaitych restauracjach. Godna polecenia zdecydowanie kuchnia w Cantina Toblino. Tak przyrządzonego makaronu oraz takiej wołowiny, świetnie doprawionej bobem, to nie jadłam nigdy wcześniej.

Całkowity koszt wyżywienia to ok. 2,200 PLN dla 4 osób, w tym rosłego faceta i dorastającego męskiego nastolatka.

Wino: Winnica Pisoni w Pietramurata podbiła nasze serca. Degustacja to koszt 10 EUR od osoby, ale okoliczności przyrody dookoła – góry i winnice – bezcenne.

Vino Santo, choć słodkie, powala smakiem na łopatki. Lokalna Niosola, najsłynniejszy szczep w regionie, smakowała jednak lepiej w Cantina Toblino. Tam tez zakupiliśmy odpowiednią ilość butelek, które zabraliśmy ze sobą do Polski. Poza tym wszędzie próbowaliśmy lokalnego alkoholu, a suma sumarum wydaliśmy na niego wszyscy (mowa o 3 osobach dorosłych, bo dorastający męski nastolatek nie był wliczany) ok. 1,500 PLN

Ubezpieczenie: wyjeżdżając na wakacje zawsze wykupujemy ubezpieczenie w Europe Assistance, poprzez stronę Citi. Korzystamy z niego od 2010 roku, sprawdzone w boju w 2011 roku Tym razem, standardową opcję, „wzmocniliśmy” o amatorską wspinaczkę górską. Strzeżonego Pan Bóg strzeże, więc uznajemy 270 PLN za dobrze zainwestowane środki – 8 dni dla 4 osób.

Kolejka na Monte Baldo: sam trekking dostarczył nam wiele radości z obcowania na takich wysokościach i wysiłku, który musieliśmy podjąć by się tam dostać. Podróż kolejką już mniej. Koszt 22 EUR za osobę dorosłą, 10 EUR za dziecko do lat 12. Czekanie na wejście do kolejki ok. 90 minut, przy założeniu, że przyjeżdża się na tyle wcześnie, że jest jeszcze miejsce na parkingu pod samą kolejką. Na oficjalnej stronie znaleźć można wszelkie szczegóły. Polecam kupienie chociaż biletów przez internet, albowiem zaoszczędza się długiego stania w kolejce do kasy, bo i tak swoje w kolejce do wyciągu odstać będziecie musieli. W drodze powrotnej trzeba pamiętać, że ostatni wagonik odchodzi ok. godziny 18.45, a około 16.00 czekaliśmy do kolejki ok. 20 minut. Czas czekania ponoć się wydłuża wraz z upływem dnia.

Zakupy w Arco: popełniliśmy błąd, nieświadomi sprzętowego raju, cały wspinaczkowy oraz via ferratowy sprzęt zakupiliśmy w Polsce. Wszystko, ale to absolutnie wszystko można kupić taniej i nie popełnię dużego błędu twierdząc, że zdecydowana większość jest średnio o 25% tańsze niż w Polsce, nawet uwzględniając różnice kursowe. Pomijając kwestię różnorodności marek, sklepów oferujących ekwipunek dla wielu dziedzin sportowych, z których oczywiście dominujące są wspinaczka i kolarstwo.